Siya: nag-text sa kin si dady (meaning syota) koh. Sabi nya sa kin “you complete me” *kilig*

Ako: tang ina! Hindi ka ba kinikilabutan dyan sa sinasabi ng boyfriend mo sa yo? Lolokohin ka lang rin nyan! Yang mga ganyan sinasabi nya lang sau dahil may gusto syang makuha sa yo!

Siya: bakit? Ganun ka ba sa iba?

Ako: nope! Of course not! Hindi ako ganon ka-corny para umabot ako sa pagtetext sa s.o. ko ng mga ganong bagay.

Siya: hmmm.. siguro ganun ka!

Ako: nope! How well do you know me to conclude na I am like that?

Siya: hwag ka magalit! For me, its just two things, either kaya mo nasabi yun kasi your doing the same thing or hindi ka lang expressive at hindi mo kayang gumawa ng ganun ka-sweet na bagay para sa s.o. mo!

Ako: …..

Siya: hmm bat natahimik ka???

Ako: nothing dude. Ayoko lang sumagot. This conversation might lead to something kaya tatahimik na lang ako.

Siya: OMG! Tinamaan ka ba? Oh God… ikaw? Tinatablan? NEWS ata yan!

Ako: tol tao rin ako!

Siya: ikaw ba? What’s that thing that will complete you?

Ako: myself?

Siya: whatever… gtg na nga! Til next time ulit!



Matapos ang usapan na yon parang naiwan na naman ako sa ere! Anak namputa naman! Sana mamatay na siya! Bakit nga ba kasi nahilig pa ko sa pakikipag-chat na yan! Simula’t sapul naman walang magandang magagwa sa’kin yan pero sige pa rin ako! Ang tigas talaga ng ulo! Bigla tuloy akong pinagsakluban ng langit at nagdesisyon na magpaka-senti. Pero nalagpasan ko pa ang tangka na yon at dahil sa puyat ay matiwasay akong nakatulog. Matapos ang ilang araw, eto na naman. Naisingit na naman sa usapan ang pagiging komplikado ng sitwasyon ko. At eto na naman ako. Nakaharap sa pc ko at nagsusulat na naman ng walang kapararakang bagay.



Kokonting tao lang talaga ang nakakakilala sa kin pag dating sa kung pano ako magmahal. Marami na ring nagtanong pero naguguluhan lang sila kung sang direksyon ba talaga ako papunta pag dating sa mga ganyang bagay. Siguro dahil hindi ko lang talaga maipa-intindi sa kanila na kahit maraming nangyayari sakin, iisang direksyon pa rin ang tinatahak ko. Kumbaga may isang lugar pa rin akong gustong puntahan, pero sa ngayon sarado pa ang pinto, kaya naglilibot-libot pa ako. Pero maya’t-maya, tinitignan ko pa rin kung bukas ba o sarado pa rin. Minsan lang minamalas at may ibang nakakaunang pumasok dun pero para sa akin ok lang. Maghihintay pa rin akong bumukas ang pintong ‘yon. Sa ngayon, pasyal pasyal muna. Maraming nagsasabi sa kin na tanga daw ako at hinahayaan ko lang ang mga nangyayari na mangyari kahit hindi naman talaga yun ang gusto ko. Para sa akin yun ang tama. Gusto ko bago ako makarating don, mapatunayan ko muna sa sarili ko at sa kung sino man ang nasa likod ng pintong yon na nararapat ako para sa kanya. Oo totoo siya ang makakapag-pakumpleto sakin, pero gusto ko ako rin, makakakumpleto sa kanya.



Kung kelan mangyayari yon hindi ko alam. Wala na rin ako sigurong balak pang alamin sa ngayon. Basta ang alam ko. Kahit anong mangyari magbabantay lang ako. Tuloy lang sa paghihintay. Sa tabi lang ako… payosi-yosi lang.