Signs That You’re a Mapuan From Intramuros (“Prior” Edition) Newest Article mhyk12 5:25 AM

I have encountered this post from this kid Third Lizardo (his blog is: thirdlizardo.com) enumerating the signs of being a Mapuan from Intramuros. Kaso, his post caters a new blood of Mapuans that us “priors” could barely relate. Maybe for some five to six points pero karamihan bago para sa atin. So I have decided to tweak the list and make it relatable para sa mga matatandang “priors” and some extra to the School of CE-EnSE.


1. You know the OLD TESTAMENT, and you use it… Religiously.
Nope, definitely not that one from the Holy Bible. Eto yung lumang lab reports na pwedeng pagkopyahan na nabibili sa eskinita sa gilid ng Mapua (before pa naging hotel yung abandoned building sa kanto). Unless isa ka sa mga “Super Saiyan” nung time namin, sigurado ginamit mo ‘to. Siguraduhin mo lang na babaguhin mo ang ibang words. Specially sa Chem at Physics Lab Reports na sinusulat by hand at ginagamitan mo ng…

2. You know 1-3-3, and 2-4-4.
Hindi rin yan measure or bar ng isang kanta, kungdi type ng guidelines na ginagamit para sa pag-susulat ng engineering lettering para sa mga reports, gamit ang iyong Staedtler or Rotring na Tech pen or Uni felt tip o di kaya My Gel na sign pen sa substance 24 (with border) na papel. (Now as I write this, ang daming arte pala nung time ng “priors”). Computerized report is a huge NO! Unless palakasan na lang ng loob para gamitin ang…

3. You know JPCS font (also known as Engineering Lettering font).
During our time that this font was invented. Bibihira lang ang may lakas ng loob para tahakin ang landas na ito sa pag-gawa ng laboratory reports. Yung iba ang ginagawa para hindi mahalata (or paranoia na lang talaga) ay gumagamit ng lapis o ballpen na walang tinta para bakatin ang printed out letters. Come to think of it, parang nagsulat ka na rin ng report mo pag ginawa mo to. Double effort pa. Unless pasang awa ka lang sa Drawing 1 at talagang ang pangit ng engineering lettering mo.

4. You are forced to memorize the Mapuan Mission and Vision.
Kapanahunan ng pag-aapply ng Mapua para sa ABET accreditation. Kailangan daw maging handa sa mga ambush interview para sa parpapa-recite ng Mapuan Mission at Vision. Pero ni minsan walang ambush interview na nangyari. We’ve been fooled!

5. You know the Dog House/Lung Center.
Ghost Fighter, Dragon ball, Slam Dunk, ay ilan sa mga palabas na pinakaaabangan sa TV ng Dog house. Pag mga ganito na ang palabas, puno ang dog house (hanggang sa labas ng kalye ng Muralla). Tinawag din itong Lung Center dahil dito lang legal mag-yosi sa loob ng campus. Pero kung puno na ng tao dito, pwede kang lumipat sa…

6. You know the place called E-Forum.
Kung puno ang dog house at di ka makanood ng Meteor Garden, dito ka pwedeng pumunta. Bili ka lang ng mineral water tapos upo ka na at makinood (pakapalan na lang ng mukha). Ayun ang resulta, nagsara yung e-forum.

7. You know Manang’s Pork Chop.
At ang sarsang isinasabaw mo sa kanin. Of all the stalls sa intra wall, si Manang lagi ang unang nauubusan ng tinda. Sadyang musika sa tenga ang panghalina nyang “kain na suki!” at ang malumanay nyang “tenk yu!” dahil sa pagiging honest mo sa pagbabayad sa kanya. Kung wala ka namang budget, punta ka sa…

8. You know 664!!!
Tatlong numerong katumbas ay mura (at maruming) pagkain na sulit na sulit! Isang kanin dalawang ulam sa halagang 15pesos! At sinong makakalimot sa kawa-kawang tocinong binabad sa arnibal!? Pantawid-gutom at its best!

9. You’ve eaten at Kwek Kwekan, Fish Ball-an, Hotdog-an just outside Intra, near Golf Course.
(Salamat Raymond Daria for this) Ika nga ni Raymond: “20 pesos lang pero ang dami mo nang nakain!” Ang lugar na kung saan ang pagkain ay “mukha namang malinis”, pero masarap. May droga atang hinahalo sa batter ng kwek-kwek kaya siguradong babalik-balikan mo.

10. Nagpa-kanton ka na sa kantunan.
Walang kasing sarap ang canton na nabibili sa Kantunan. Kahit anong luto mo sa bahay, di mo pa rin makuha ang lasa dahil iba pa rin ang linamnam ng pinagpakuluan ng sari-saring noodles ng Lucky Me Pancit Canton at Yakisoba na maghapong di pinapalitan, served in a plastic bowl covered with plastic labo. Sasabayan mo pa ng egg sandwich o haplong (half na footlong) at softdrinks?! Ahh yummy!

11. Welcome to Quarterm!
So far, (as far as I know) wala pang nakaka-gaya sa feat na ito ng Mapua. 4 semester per academic year. Goodbye social life. Goodbye pera. Good luck brain. When everyone is on vacation, ikaw naman papasok ng school.

12. You know where’s BETTER or MAGZ.
Ang lugar kung saan ina-apply ang mga natutunan sa Physics sa pamamagitan ng Billards (at beer).

13.  You know where to get the Overhead Projector.
Inabot mo ang old school type of presentation na kung saan ang “slide” ay hindi sa powerpoint, kungdi ang sulat ng pentel pen sa acetate. And where to get it? Southwest 4th floor/Northwest 4th floor. Deposit mo lang ID mo.

14. E.T.: two letters that’s feared the most.
Emmanuel T Santos… Physics… Goodluck! Kung gusto mo naman may Agas pa. Or Cayanan.

15. Feel like a Samurai with your T-Square.
Ang pang-yabang sa lahat na isa kang engineering student, pag-sukbit ng T-square sa likod na parang Samurai Sword.

16. Suspension? Ano yun?
Tinatawanan lang ng Mapuans yan! Ikaw na lang ang papasok ng school habang ang iba naglalagay na ng gulong sa bahay sa lakas ng bagyo. Tapos pagdating mo ng school, saka lang sasabihin na suspended ang klase. Kaso baha na sa buong Metro Manila at mahirap na umuwi… Ang ending, papa hupa ka ng baha at manood na lang ng sine sa SM Manila.

17. Sir Cinco na nagbibigay ng 1. At si Sir Juan na nagbibigay ng Sinko.
Sorry Sir Juan, alam ko Friends tayo sa FB, pero yan ang reputation mo noon. Pero once naman nakilala nyo yung dalawang heartthrobs na ito ng drawing department, mabait naman sila pareho (no joke yon Sir Juan, shot tayo pag-uwi ko).

18. North Building toilets… #AlamNa
Ang mga tronong tahimik. Ideal to do the number 2. Paborito ko ang sa 2nd Floor, malapit sa EMSE.

19. One Stop Shop: ADAMS
Substance 24,  Tech pen, T-square, tracing paper, lahat andon. At ang famous internet shop sa taas na bibili ka ng code sa counter na nasa gitna, and ie-enter mo sa station mo ang code para sa timer ng paggamit mo ng PC. Yun ay kung may budget ka sa pagpapa-print at pag-rent ng PC. Pero kung gusto mo ng mas mura, punta ka sa…

20. Likod ng SM Manila…
Murang rent ng computer at ang birth place ng “Piso Print”.

21. Beer Garden is the place to be.
Lasingan? Tambay na sa Beer Garden! Or sa JVC sa likod ng school..

22. You’ve watched an NCAA game… So you can be absent for PE.
Maka-iwas lang talaga sa PE classes. Minsan di pa nga nanonood e, bibili lang talaga ng ticket para sa attendance.

23. Foundation Week!!! (A.K.A. panahon ng paper bridge making at egg dropping contest).
Seryoso, wala na bang ibang contest?! Lagi na lang yon!?

24. You’ve sported the "Pao-Tsin" perfume.
For a school that produces a handful of world class engineers, simpleng exhaust lang ng canteen di pa maiayos. Maging handa sa pag-kapit ng halimuyak ng piniritong shark’s fin sa damit mo sa halos isang minuto mo lang na pag-stay sa canteen.

25. You know where’s the noisiest place in the school… Library!
Ito na siguro ang isa sa pinaka-maingay na lugar sa Mapua. Lalo na kapag ang init sa labas. Tapos dun ka tatambay sa reference section para mas hip! Kunyari nakabukas sa harap mo yung libro ni Palafox about urban planning pero nakikipag-daldalan ka lang sa kasama mo.

At para sa mga taga School of CE-EnSE:

26. Nag-fo-formal once a month para sa class ni Sir Galias.
At lahat ng babae dapat asa front rows. #AlamNaForGirls

27. Jackpot kay Sir Gatsby!
You know the stories… #AlamNaForBoys

28. Two generations of Asis.
Astig na feat kapag naging prof mo ang mag-tatay na Asis. Proud moment always kapag nakikita mong ini-interview sa TV si Tatay Asis.

29. Engr. Jose Rizal P Sanedrin.
Pangalan pa lang astig na.. need I say more?!

30. Words of wisdom from Engr. Bong Santos.
At kapag halos gusto mo nang umayaw, tandaan lang words of wisdom ni Sir Bong: “There’s no such thing as failure… only success delayed!”

Those were the good 'ol days! Masayang throwback kumbaga. Aminin mo man o hindi, mahirap paniwalaang naka-graduate ka ng Mapua. At sa bandang dulo, kahit gaano man katagal ang lumipas, saulado mo pa rin ang student number mo, at ang parte ng Mapua Hymn na "... of the M and the I and the T..." (Yep! Yang part lang na yan! Yan lang! Kasi yung iba di mo ma-memorize) Kasi, "Once a Mapuan, Always a Mapuan!"

Unfinished... mhyk12 8:50 AM

A few minutes before the 406th year after Galileo discovered the first satellites of Jupiter. Io, Europa and Ganymede. It was customary for me during this time of the year to stay awake, wait for the clock strikes 12:00am, and make sure that I will be the first one to greet you. For years I was doing this. Even I have decided to stop it for the second year now, my brain is still making me stay awake. The urge to pick up the phone is quite overwhelming so I decided give in and type something. Something that I would like to tell you sincerely. Even though everything's shitty right now, I still wish you the best. But then, its true what they say, you know: "The person who makes you happiest, is the person who can hurt you the most." And just that, exhaustion kicks in.

At the eve of 421 years after King Henri IV of France declares war on Spain, I'm here. Will you send me a greeting? After what just happened to us, most likely not. Nothing else better to do than watch How I Met Your Mother. Again. Whenever the ugly depression visits me, I resort to watching this. I choose random episodes to at least bring in some laughter to my system which has been really tired now for months. But this series that makes me laugh my ass out, after watching it tons of times, is starting to get bland. Maybe I've been depressed too many times and watched it everytime and it just became dull. But this show has its funny way of reminding me things. And at this moment, the episode I randomly played...


Robin: Hey, guys.
Lily: Where's the poop, Robin?
Robin: How do you do that? You are like a bomb-sniffing dog, except with poop. You are a poop-sniffing dog.
Marshall: I think that's just called a dog.
Lily: Where's the poop, Robin?
Robin: Fine. I called Don again.
Flashback Robin: Hey, Don! It's Robin again. Look, I am sorry for all the calls. It's just, I saw you on the news, and it made me a little crazy for a minute. I guess I wasn't as over our breakup as I thought. But I want to say, from the bottom of my heart, I am going to kill you.
No No, I'm not.
I am happy for you.
And that Asian slut on your Facebook page.
She's dead, too.
Lily: I thought you deleted his number.
Robin: I did, but it turns out, I memorized it. You can't delete contacts from your brain, Lily.
Lily: Well, you have to try. If you ever want to have closure...
Robin: ...I am never going to have closure. Okay? Closure doesn't exist. Okay, one day, Don and I are moving in together, and the next thing I know, he's on a plane to Chicago. It just ended. And no matter how much I try to forget that it happened, it will have never not happened. Don and I will always be a loose end.
We'll always be...
Ted: ...unfinished.
Gaudi, to his credit, never gave up on his dream, but that's not usually how it goes.
I mean, usually, it isn't a speeding bus that keeps the brown, pointy, weird church from getting built.
Most of the time, it's just too difficult or too expensive, or too scary.
It's only once you've stopped that you realize how hard it is to start again.
So you force yourself not to want it.
But it's always there.
And until you finish it, it will always be...

Makes me smile and go: "Huh! Finished with that!"

Tayo mhyk12 4:52 AM

Nawawala ang sarili ko't di ko makita,

Huli ko 'tong nakita nung kasama ka pa.

Pero ngayong wala ka na, hindi ko na makita,

Teka sandali lang, dinala mo ba? 

Kada sulok, kada daan, binagtas ko na,

Yung mga kalye na dinaanan nating dalawa.

Sabi ko "baka sakali lang nandoon pa",

Kaso ni katiting na pag-asa ata, parang wala.

Umuwi ako ng bahay at nahiga sandali,

Nag-isip ng malalim, sa tabi ay kumubli.

Sinubukan kong balikan kung ano ako dati,

Baka kaya naman ngayon, kasi nakaya ko na dati.

Di mo naman pala kinuha gaya ng sa isip ay sumagi,

Sa lahat naman ng oras, nasa akin lang palagi.

Yung pag-samba ko lang sa'yo ang tanging mali,

Kaya ipapangako kong ito na ang huli.

Ako man ay nadapa, at sa atin ay umasa,

Dahil sa nakita kong para sa atin ay naka-tadhana.

Ngayon alam ko na at nakumpirma ko pa,

Na talagang walang "tayo", sa simula't simula pa.

Bobotante mhyk12 1:23 AM

Namatayan ng tatay at nanay, nanalong presidente.
Namatayan ng artistang tatay, tatakbong presidente.
Namatayan ng asawa, tatakbong bise presidente,
Ganon na ba ang qualification sa pagiging public official?
Isip isip mga kababayan.
-Noel Miranda

Bago bumangon sa kama tuwing umaga, gaya ng isang teenager, ang una kong hawak ay ang aking smartphone. Pag bukas ko ng Facebook, yan ang unang post na tumambad sa akin. Sa hindi ko malamang kadahilanan, ang unang minuto ng aking araw ay ang aking pinaka-mataas na kamalayan sa buong maghapon. Matapos maka-ligo, inaasahan ko na ang pagbulusok nito pababa. Pero ang post na yan ng kaibigan kong si Noel ay nasa isip ko pa rin habang tinatahak ko ang daan papuntang trabaho. Ganyan na lamang ba ang hinihingi ng mga Pilipino? Ganyan na lamang ba kadali ang hinahanap natin sa isang tatakbong opisyal ng gobyerno? Ganon na lang ba tayo ka-babaw? Kung ganoon at ganoon rin lang naman pala, namatayan din ako ng tatay, ibig bang sabihin nito ay may boboto sakin sa pagka-presidente ng Pilipinas?

Bobotante. Yan ang salitang nauso upang bigyang pangalan ang mga tipo ng taong bumoboto nang may angking kamangmangan. Para sa mahihirap? Para sa mal-edukado? Para sa mga hindi marunong bumasa at sumulat? MALI! May mga bobotante ding mga propesyonal, may pinag-aralan, mataas ang estado sa buhay. Tumingin ka sa social media, napakarami nyan. Masusurpresa ka pa sa iba.

Paano nga ba bumoto ang mga Pinoy? Sa tanggapin nyo man o hindi, ito ang realidad:

Endorso ng Sikat na Tao/Artista - Iba ang estado ng pagiging artista sa Pilipinas. Kaya nilang magdikta ng kung anong gagawin ng kanilang mga taga-subaybay. Sa kasamaang palad, nadadala yan sa pagpili ng kandidato na iboboto. Minsan wala nang sali-saliksik sa kandidatong ini-indorso. Basta inendorso ng idolo, awtomatikong yun na ang isusulat sa balota. Pero nakakalimutan ng botante na ang endorsong nakuha ng pulitiko ay binayaran, at milyon-milyon ang halaga. Congratulations! Pinayaman mo na naman ang idolo mo!

Gimik - Hindi ko makuha ang ideolohiya nang pag-lalagay ng artista/mangaawit/mananayaw sa isang miting de abanse. Siguro kung magsasalita rin ang mga ito sa pabor ng kandidato, yung magbibigay sila ng makatotohanang pag-eendorso, baka sakali pa. Pero yung pagpapasayaw ng mga sexy dance groups. aawit ng mga novelty songs (maaring dahil sa appeal nito sa masa), yung lalabas na tipong variety show ang isang miting de abanse, bakit? Kung tutuusin nga, kung matalino at karapat-dapat ang kandidato, hindi na kailangan ng mga ganitong pakulo. Pero masisisi ba naman natin ang mga pulitikong ito sa pag-gawa ng mga ganito upang dumugin lang ang mga miting de abanse nila? Eh ang hangad ng karamihan ng dadalo ay makita ang dadating na artista (tignan ang naunang paksa). Sana dumating yung araw na kaya dumadalo ang isang botante sa mga ganitong pagtitipon, ay para mapakinggan mabuti ang mga platapormang isinusulong ng kandidato. Umusisa sa totoong hangarin ng gustong maluklok sa puwesto. Analisahin sana ng mga tao kung talagang nagsasabi ng totoo ang taong nangangako sa harap nila. At utang na loob, yung gimik na pagpapakain ng ibang tao sa kamay ng kandidato, napaka-baboy! Tigilan na sana ang ganyang klase ng mga press release. Kung sa akin ginawa ng isang kandidato yan malamang duraan ko pa ng plema ang kamay nyan e.

Kasikatan - Wala akong anumang masamang tinapay sa mga artista/reporter na tumatakbo sa posisyon sa gobyerno. Kung malinis ang hangarin, may kakayahang tumulong at mamuno ng matuwid, bakit hindi! Pero sana naman yung mga tumatakbong artista o kung sino mang sikat na tao, mag-laan naman ng panahon para pag-aralan ang mundong pinapasok nila. May pagsasaliksik man lang sana kung paano ang tamang pamamahala. Mag-aral man lang ng mga kurso na may kinalaman sa pamamahala ng gobyerno. Hindi lang yung dahil sikat, tatakbo na sa posisyon. Ngayon, bilang botante, responsibilidad nating saliksikin ang kakayanan nitong tao na kung sakali man ay mamumuno sa atin. i-isantabi muna natin ang katotohanang sikat ito. Dapat ay boboto tayo hindi lang dahil kilala siya, kungdi dahil kaya nya.

Patalastas: panoorin ang nakaraang interview ni Ara. *ihanda ang sariling mamilipit sa kahihiyan para kay Ara*

Pera - Ilang beses na akong nakatanggap ng pera sa tuwing panahon ng eleksyon. Tinatanggihan ko? Bakit? Pera yan e. Binigay sa akin, e di kukunin ko. Pero sinisiguro ko sayo, hinding hindi ko kukulayan ang bilog na nakalaan para sa pangalan mong leche ka! Sa halagang isang libo (yung iba nga isangdaan lang), maaari mong isinasakripisyo ang buhay mo sa mga susunod na taon. Kung magiging maayos ang magiging buhay mo sa pamumuno ng tamang pulitiko, malamang hindi lang yang halaga na yan ang katumbas ng ginhawang makukuha mo.

Nakikita sa Commercial/TV/Radio/Poster - Ang mga dakilang epal. Nakakasuka na ang mga maaagang kampanya na nakikita mo sa telebisyon o maririnig sa radyo. Pagpapakita ng kadukhaan ng buhay ng mga pulitiko, pilit na ipaparamdam sa mga botante na galing rin sila sa hirap. Na iisa sila ng pinagdaanan. Na kaisa sila ng mahihirap. HINDI! Para gumawa ng ganyang commercial, milyon milyon ang ginagastos. Milyong-milyong piso na sana ipinangtulong na lang nila sa mas nangangailangan (kung hangarin naman talaga nila yan). Naaalala ko na kamakailan ay nagpanukala si Ginoong Richard Gordon na ipagbawal ang mga political ads sa TV at radyo, bagkus ay mas palawigin ang pagsasagawa ng mga pampublikong debate ng mga kandidato. Dahil nga sa milyong-milyong piso na ginagastos sa ads, kinakailangan pa tuloy ng kandidato na mang-gatas ng sponsor para dito. Ika nga ni Ginoong Gordon:
“Di pa nananalo meron na silang utang na loob at kapag nanalo, dahil sa ganitong kalakaran, ang mga nagsipag bigay ay babawi. Ang kandidato, kapag nanalo na ay magiging sunud sunuran sa kanilang mga gustong mangyari,”
Sa ganitong paraan mas makikita natin ang mga totoong intensyon at layunin ng mga tumatakbong kandidato. Ngayon kung ang kandidato ay naduduwag at walang balak sumabak sa debate, alam na natin kung anong klaseng pulitiko yan. Yung tipo ng kandidatong hindi karapat-dapat sa posisyon. At kung iisipin natin, hindi pa panahon ng itinakdang pangangampanya pero ang dami nang mga ads sa TV at radyo. Yung ganiyang uri ng politiko ay mga taong di marunong sumunod sa batas na dapat nilang sinusunod sa umpisa pa lang. Maaari nilang sabihin na hindi labag sa batas ang ginagawa nila, ngunit isa lamang yong indikasyon na kaya nilang baluktutin ang batas para umayon ito sa kanilang pabor.

Pagkakataon - Ito ang nangyari sa atin sa nakaraang administrasyon. At maaari pang mangyari sa hinaharap. Sa aminin man natin o sa hindi, malaking dahilan ng pagka-panalo ni Noynoy Aquino ay ang pagkamatay ng kanyang ina na si Cory. Hindi sa sinasabi kong hindi karapat-dapat at walang ginawa si Aquino pero sa aking opinyon ay hindi ito naging sapat. Hindi sapat, para sa akin, ang "tuwid na daan", dapat lahat ay pinag-iisipan at pinag-aaralan. Hindi lang dapat matuwid na gobyerno, dapat ay gobyernong gumagawa ng mga tamang aksyon. Hindi lang dapat malinis na bakuran, dapat may ginagawa rin para pagandahin pa ito. Maraming iprinisinta ang media tungkol sa background ng mga kandidato noong nakaraang eleksyon. Pinag-aralan, nagawang batas, history ng pamumuno ng mga kumandidato. Kumbaga sa isang pagsusulit, open notes na, salamat sa pagsasaliksik ng mga nasa media. Pero mas pinili ng sambayanan yung may yumaong ina, kahit sa totoo lang, kumpara sa kaniyang mga kalaban ay "bagito" pa. At isa pang factor na nakapagpanalo sa kanya ay ang susunod na paksa.

Pangalan - Sa napaka-habang panahon, isang napaka-laking tinitignan ng mga tao (sa kasamaang palad) ang apilyedo ng kandidato. "Iboboto ko ito dahil ang tatay nya ay ganito". "Iboboto ko ito dahil ang pinsan nya ay ganoon". Dapat ay alisin natin ang ganitong uri ng pag-iisip. Halimbawa: mag-bukas ka ng Facebook, napakaraming gustong isulong ang pagtakbo ni BongBong Marcos. Tanungin mo kung bakit, kasi anak sya ng dating pangulong Ferdinand Marcos. Hindi ako tutol sa pagtakbo ni Bongbong, pero kung sakali man, iboboto ko siya, ito ay dahil sa sarili nyang kakayanan, at hindi dahil anak sya ni Ferdinand Marcos... Hindi rin naman patas na isipin kong gagawin din ni Bongbong ang ginawa ng tatay nya noon (Martial Law) kaya hindi sya karapat-dapat iboto diba? Sa totoo lang natatakot akong kung tatakbo si Kris Aquino...

Utang na loob - Kilala ang mga Pilipino sa pag-tanaw ng utang na loob. Pero sa kaso ng pulitika sa bansa, isa itong pinakamalaking kasangkapan ng isang pulitiko. Wala tayong utang na loob sa kahit na sinong naluklok sa pwesto. Dapat alam ng mamamayan na ang ginagawang "pagtulong" ng isang pulitiko ay hindi palaging galing sa kanyang bulsa. Kaya nga may buwis tayo para dyan e. Diyan dapat kinukuha ang pangtulong sa tao, panggastos sa kailangan ng bayan, at kung ano ano pa na para sa ikabubuti ng sambayanan. Kaya kung yung politiko sa inyong lugar ay patuloy na ipinangangalandakan ang kanyang mga "nagawa" para sa bayan nyo, malamang isang malaking kalokohan yan. Hindi dapat solong inaangkin ninoman ang pagunlad ng isang bayan. Yan ay pinagsama-samang pagpupursigi ng maraming tao at ng mga mamamayan. Kaya hindi tama ang sinasabing "pinayaman ko ang isang syudad". Ang totoo naman, kahit wala sya ay nakatakdang yumaman naman ang naturang syudad dahil ito ang sentro ng komersyo bago pa man maupo ang mga Binay dyan. pulitikong umaangkin ng estado na yan.

Marami pang dahilan kung bakit pinipili ng botante ang isang kandidato, pero ang nais ko lang ipahiwatig na sana ay maging matalino tayo sa pag-pili ng isusulat natin sa ating mga balota. Nasa panahon tayo na kung saan hindi sapat ang "okey na yan". Dapat ang piliin natin ay yung kaya ang TUNAY NA PAMUMUNO. Hindi tayo dapat magpadala lamang sa simpleng bulaklak lang ng bibig at kailangan lang talagang buksan ang mga mata, maging alerto, makinig sa lahat ng nasa paligid, maging lalong mapag-matyag, at higit sa lahat, isa-isip lagi ang bansa. Ika nga ng linya sa pelikulang "Heneral Luna", isang linyang magandang pagnilay-nilayan, isapuso, at isa-isip sa araw ng pagpili mo ng isusulat mo sa balota mo: "Bayan o Sarili? Pumili ka..."

The Weekend Currently 01 mhyk12 12:10 AM

I was browsing Maine Mendoza's blog one time (yes I dig Yaya Dub, so sue me!), when I came across this one post of hers called "The Sunday Currently". So apparently it came from a blogger Siddathornton and she's already on her 108th! I decided to try this out since I promised myself to write more and topics to write about on my head are nowhere to be found. Sunday in the middle east is unfortunately a work day. I'm thinking of actually changing it to Friday. But what the heck! I'll just make it general: "The Weekend Currently".

I am currently...

Reading - Green Building Regulations and Specifications of Dubai. Yeah I know it sucks. Welcome to my new job! It involves reading numerous documents, specifications, drawings, and technical journals. That's why coffee is essential. But then again the effects of it to me is reversed, So basically, I'm half asleep the whole time. 

Writing - This blog post. As I have mentioned above, I have made a promise to myself write more. I feel my writing skills are slowly drifting away so I need to do some catching up. 

Listening - "That's How You Know (You Fucked Up)". As I write, the new song of Nico and Vinz plays. It's as if the universe is teasing me. It's quite far from their previous hit "Am I Wrong". This new song is a bit laid down. More of a chill song. It's nice to listen to it when you're in the beach, under the sun, sipping a cold beach juice. Let's you contemplate how you fucked up your own life.

Thinking -  Of yesterday's cooking shows. I've never thought I would witness two cooking shows in one day. Yesterday's appetizer was the UAAP CDC. I was expecting UP or UST to win the tourney, but wow, NU?! Well anyway, NU, Henry Sy, MOA Arena, just connect the dots. And for the main dish, FIBA Asia Championships. These Chinese peeps indeed played really dirty! Sabotaged the game even before the Gilas guys were in the court, up to the last quarter. These bullies will go down one day. A-holes!

Smelling - Paint. Since I have moved into a new house that does not have any window, the smell of paint is etched on my shirt. all of my clothes. The landlord used oil based paint instead of the water based one. I've been sleeping there for 2 nights. I know that my lungs are currently filled with VOC's, Lead, and Heavy Metals. Good luck to me!

Wishing - Peace of mind. This past few months, up to now, is a hard time for me. But I know I'll get through. As Bon Jovi sings (watched his concert last Thursday and it's dope!) "Keep The Faith", I'll get there..

Hoping - The smell of paint in my house be gone. It really kills me now... Probably literally.  

Wearing - The usual office attire, jeans and polo shirt. Well at least that is usual for me. 

Loving - Her... Still her... And it sucks because it's still... *Oh wait! Wrong answer!* Coffee! Loving this coffee by our staff here at the office! Better than Starbucks, no exaggeration! 

Wanting - Her... Still her... And.. *Oh Shit! What the F?! * A whole day to rest! My Friday was spent arranging things at the new house. I just wanted to take a break by sleeping the whole day! 

Needing - Her.. Some new cabinets for the house. And a table... And an internet connection... I NEED A GOOD INTERNET CONNECTION!!!! I might die without one. 

Feeling - Sleepy. I just had one cup of coffee and that's why sleep haunts me. 

Don't rush! Wala ka pang 30! mhyk12 4:16 AM

"This is more appropriate here. Here goes... Mhyk! I like everything you said. Sooo true! Ang pangit naman to end lang my comment saying na everything you said was sooo true, diba? So, let me tell you this... In my own opinion, when it comes to love, no one can get perfect in an instant. No one can cheat din para maka 1.00. In life, we have more than one purpose, besides the one biggest purpose that descibes our existence. One of those would be to quest for love (that is meant for you). Don't rush! Wala ka pang 30. For some people nga, they don't have to search for it. It comes in the least expected moment. Me nga, if you can guess who I am, I never expected that I would ever fall in love. Ever since I was a kid, I never had crush. Love for me is nothing but a corny thing. All my friends couldn't believe that someone like me would ever fall in love. But, what can I do, It just happened. Mhyk, now, I believe love is blessing. It is not just anything you can find everywhere. Sometimes, love comes as a blessing in disguise. For such, you wouldn't know it is a blessing if you have not gone through a deep realization. You wouldn't know it is true love if you have not gone through so much things that would prove that it is. To love the right person involves, of course, sacrifices. Because, you would only learn the value of it if you have given most of yourself for it, when you have worked hard for it."                                                                                                                                          -Anonymous ; July 11, 2004

So I've re-opened this blogger account after more than a year of letting it rot and float in cyberspace. There were 100+ unread comments. But as I've checked it, most of them were spam comments. So I've decided to clean everything up and delete those unwanted spams on my account. Teka, bat ba ako nagi-ingles?! Anong kalokohan yan?? Ayun nga. Puro basura ang laman ng comments section ko at napagdesisyunang linisin muna yun. I stumbled upon this comment in a post of mine from July 11, 2004 (posted above). I was ranting about love and stuff (palagi naman) dun sa blog post ko at naisipan ata mag-sermon ng nag-comment. Nagbaka-sakali syang mababago nya ang pananaw ko sa pag-ibig.

Pero ano nga ba? Nabago nga ba ang pananaw ko? Ewan ko. "Don't rush! Wala ka pang 30!" ang sabi ni Anon... Eh ngayon 31 na ko. Di naman ako nag-rush. Parang sumobra naman ata ang "chill" ko gaya ng ipinayo ni Anon. So ikaw pala Anon ang dapat kong sisihin kung bakit single pa ako hanggang ngayon. 

What's new?

I've just switched jobs, (three companies in one year! lupet!), switched designations, passed a specialty exam, got my first ever driving license (after 30+ years of existence), moved to a different city, got my first (second, and third, and got addicted) tattoo, nagpumilit maging DJ, solo-backpacked Vietnam, Cambodia and Thailand, been to Iran, got thin, and got fat again, hmmm that's it! As you can see, wala ang pag-ibig dyan. Kaya naman ng wala. Nasanay na lang siguro. Kumbaga sa pelikula ume-ekstra naman sa iba. Pero syempre iba pa rin yung meron. But so far ine-enjoy ang wala. Ok lang naman na wala ngayon. Hindi rin naman talaga mai-aaccomodate sa dami ng problema. Andyan naman ang AlDub para mag-pakilig sa akin tuwing tanghali, at JaDine sa gabi. Dadating naman yan kung dadating. Ika nga ni Lola Nidora: "Sa tamang panahon..."

Pero sa totoo lang, Anon, gusto kong malaman kung sino ka. D.M. mo naman ako! Catch up tayo! It kills me not knowing who you are... 

Tunog Kalye mhyk12 2:20 AM

I’m no expert pagdating sa music. Pero masasabi ko siguro na isa akong addict sa musika. Mas ok naman na siguro yon kaysa kung ano-ano pa ang ka-addict-an ko. Si Ermats mahilig ke Patti Page, Connie Francis, and the likes. Si Erpats naman automatic kapag Sunday, kanya ang radio (alam niyo na naman siguro kung ano ang tugtugan meron sa radio kapag Linggo). Kaya hindi na rin nakakagulat na kaming mag-kakapatid ay mahilig din sa musika. Siguro sa aming lahat masasabing ako ang pinaka-lulong sa musika. Maraming nagsasabi na “old soul” nga daw ako kasi mas marami pa akong alam na musika sa mga panahon na wala pa kong malay. Pero sa pagkakataong ito, (salamat sa ulan at sa Red Horse) napag-isipan kong makinig sa tunog ng aking sariling panahon sa pamamagitan ng aking Tunog Kalye playlist.

Tunog Kalye. Nauso ang term na yan para i-describe ang tugtugan ng mga banda nung 90’s and/or anything near those era. All time high ang OPM nung mga panahon na yon. Daming banda. Walang takot ang record labels sumugal sa mga bandang/artists na karapat-dapat. Kokonti ang radio stations na “jologs”. Hindi rin “jologs” ang magpatugtog ng OPM non kasi nga hindi rin naman “jologs” ang mga kanta. Hayaan niyong i-guide ko kayo sa era ng Cassette Tape, Walkman, Boombox, Nano Nano (sweet, sour and salty), Pido Dida, POG, at nang iba pang 90’s sa pamamagitan ng pagbahagi ko sa inyo ang mga banda ng aking Tunog Kalye playlist.

        *in no particular order... 'wag niyo ko awayin kung hindi kayo agree sa sequence. gumawa kayo ng sarili niyong list kung gusto niyo.*

P.O.T. – “Sige na people, let's get on down Sige na, sige na, sige na, hah…” sinong hindi mapapa-indak sa mala “Play That Funky Music” na tune na yan. Mapapa-yugyog ka talaga sa kantang "Yugyugan Na" ng P.O.T.!

Kulay – yung malupit nilang album na “Vibestation” ay ang isa sa mga cassette tape na meron ako. Kakaiba ang mga kanta nila. Foreign na foreign ang dating. “Delicious” ang kalimitang tugtog ng mga rich kids noon na may mga “bayo-bayong” sound systems, pero astig din ang rendition nila ng “Shout.”

Da Pulis – pagsamahin mo ang swabeng boses (at matabang utak) nina Jay Ignacio at Gabe Mercado (yes the comedian…ok si “Mr. Ok Ka Ba Tyan”) you’ll have funny songs such as “Pogi” at “Mukhang Paa”.

I-axe - Sa kanila nanggaling ang isa sa mga kapita-pitaganang “harana” song sa OPM, ang “Ako’y Sa’yo, Ika’y Akin. Pinangungunahan ni Jek Manuel. After non parang di na nasundan.

Prettier Than Pink – ito yung isa sa mga banda na may lead vocalist na maganda ang boses. Sa totoo lang swak na swak ang boses ng bokalista nilang si Lei Bautista sa hit nilang kanta na “Cool Ka Lang.” Sayang lang sa all-girl band na to, gaya ng I-axe, parang hindi na rin nasundan ang hit nila na yon.

Nexxus – ang sa tingin ko, pinaka-“cheesy” ay “boy bandish” type ng banda nong 90’s. Subukan mo pakinggan yung kanta nilang “I Keep On Saying” para kang nakikinig sa kanta ng Boyzone. Pero mas umangat ang hit nila na “I’ll Never Go” which later on, naging theme song nila Popoy at Basha.

Weed – kanila ang kanta na puno ng angas – “Long Hair”. “Anong paki mo, sa long hair ko.” Yan ang kalimitang theme song ng mga rebeldeng kalalakihang estudyante sa tuwing binabawalan sila na magpahaba ng buhok sa High School.

Orient Pearl – “wag mong isubo… _____ ko yaaaan!” Ganyan ka-sikat noon ang kanta nilang “Pagsubok” at nabahiran na ng kababuyan ang lyrics nito ng mga pilyong kabataan noon. Highly emotional ang mga kanta nila gaya rin ng isa pa nilang sub-hit na “Kasalanan.” Emotional na mas maganda kung bibiritin mo sa Videoke yang mga kanta na yan nang nakainom ka na.

Rizal Underground – sinong makakalimot kay Ina Raymundo sa commercial ng SMB sa saliw ng tugtuging “Sabado Nights” ng bandang ito? Pero kasama rin sa aking playlist ang hit nilang “Bilanggo.”

Put3ska – para sa akin ang may pinaka-astig na pangalan ng banda ay ang Put3ska. Kasama na ang genre sa pangalan ng banda. Salamat na rin sa Eat Bulaga at kay “Graciaaaaa” at pumatok ng todo ang kanta nilang “Manila Girl”

Tropical Depression – ang unang exposure ko sa reggae ay nanggaling sa bandang yan! Buti na lang inosente ako sa mga “herbal” nung mga panahon na yon. Swak sana lalo na kung tumutugtog ang “Bilog Na Naman Ang Buwan” o kaya ang “Kapayapaan”

  

Sugar Hiccup – wala namang masyadong lyrics ang kanta nilang “Five Years” pero iba ang dating kapag naririnig mo ito. Para kang hine-hele ng kanilang lead na si Melody *something*. Pero astig ang rendition nila ng kantang “Tao.”

Razorback – well nag-front act lang naman sila sa Metallica at Rage Against The Machine noon, sinong magsasabing hindi astig ang Razorback? “Payaso” at “Pepe The Hepe” ang ilan sa mga sumikat nilang kanta. Pero wala pa ring tatalo sa “Giyang”

Hungry Young Poets (aka. Barbies Cradle) -  sa totoo lang mas astig ang nauna nilang pangalan pero ano nga ba ang pakialam nila sa opinion ko. Sinong hindi nakakaalam ng theme song ng “Dawson’s Creek” ng Pinas, ang “Tabing Ilog”,  na kung saan sila ang kumanta (technically si Barbie Almalbis lang). Pero ilan sa ibang kanta nila ang “Firewoman” at ang astig na version nila ng “Limang Dipang Tao” pero ang paborito kong kanta nila ay ang “Money For Food” na kung saan ang tamis ng pagkaka-kanta ni Barbie. Haaaayyy…

Wolfgang – isa na siguro si Basti Artadi sa mga pinaka-astig na bokalista sa history ng Pinoy Bands. “Arise” and “Halik ni Hudas” ang ilan sa mga pinasikat ng bandang ito. And yes active pa rin sila. Gumi-gig? Oo naman… abroad pa!

After Image – ang banda ng anak ng newscaster na si Mel Tiangco (matagal, bago ko napaniwalaan ito kasi magkaiba sila ng surname), si Wency Cornejo. Ang kanta nila na “Mangarap Ka” ang naging pelikula noon ng mga sikat na tiny-bopper groups noon ng channel 2 na sina Mark Anthony Fernandez, Claudine Baretto, Kier Legaspi Roselle Nava, Nikka Valencia at iba pa. Pero ang ilan pa sa mga hits ng grupong ito ay ang ma-dramang “Next In Line” at “Tag-ulan”

Color It Red – ‘Pag naririnig ko ang kantang “Na Na Naman” automatic balik 90’s na agad ang mood ko. Yeah, alam ko ang alam nyo lang na kanta nila ay “Paglisan.” Pero isa ang Color It Red sa mga una kong napanood nang live. In other words, isa sila sa mga unang nag-devirginize sa akin pag dating sa live music scene.

Grin Department – “ay shampoo ‘day, may libre kang toooothpaste, at libre kan toooooth…. May libre kayong toooooth… toothbrush.” Naalala kong galit na galit si ermats pag pinapa-tugtog ni kuya yang “Special Offer” ng malakas sa “isteryo-komponent.” Ano nga ba kasi ang ie-expect mo sa bandang may pangalang “grin department” malamang puro kaberdehan. Pero kuwela naman! Gaya iba pa nilang hits na “Iskin” at “Miss U”.

The Teeth – “Nakaupo s'ya sa isang madilim na sulok, Ewan ko ba kung bakit, Sa libu-libong babaeng nandoon, Wala pang isang minuto, Nahulog na ang loob ko sayo” Ang lalim ng mga salita upang i-describe ang idea ng “love at first sight” pumatok ang kantang “Prinsesa” noong 1995. Pero ang kantang patungkol sa pagka-lulong sa alak na “Laklak” ang nagpasikat sa kanila ng todo.

Siakol – “Lakas Tama” ang pinaka-sikat nilang kanta. Hard Rock man ang dating pero hoplessly romantic naman ang lyrics. Medyo naging mellow na ang tema nang ni-release nila ang kantang “Bakit Ba” at “Peksman.”

Neocolors – isa na rin ata sa pinaka-madramang banda itong Neocolors. Ang mga hits nilang gaya ng “Tuloy Pa Rin,” “Kasalanan Ko Ba,” “Say You’ll Never Go, ” “Hold On,” “Pain In My Heart,” at “Maybe.” Song titles pa lang baka maiyak ka na, lalo ‘pag ninamnam mo ang lyrics!

The Youth – “Multong Bakla” na ata ang pinaka-sikat (at highly social conscious) nilang kanta. Some controversies came up nung unang pinatugtog ito sa airwaves pero alam naman natin na kontrobersya ang gusto ng mas nakararami.

Alamid – Kada napapa-tugtog ang kantang “China Eyes” hindi ko mapigilang maalala ang palabas na “Palibhasa Lalake.” Yan ang kantang ginagamit nila sa kanilang intro skit every Thursday(?) night. Pero ang kanilang hit talaga na tumatak sa mga tao ay ang “Your Love.” Pero may rendition din sila ng theme song ng “Batibot” at ng “Hesus”

The Dawn – ang malupit na theater actor na si Jett Pangan ay isang hard core na bokalista noon ng bandang ito. Ang kanta nilang “Iisang Bangka Tayo” ay tungkol sa pagkakaibigan, na ginamitan ng malalalim na salita. Pero ang pinaka-kilala atang hit nila ay ang “Salamat” na patuloy na ginagahasa ng mga lasing sa videoke.

Introvoys – ang tawag sa mga kumakanta na puro intro lang at hindi na tinatapos ang kanta… at ang tawag din sa banda na nagpasikat ng mga kantang “’Di Na Ko Aasa Pa” at “Kailanman.” Pero ang pinakasikat na ata (dahil ito ang unang pinag-aaralan ng mga taong gustong matuto ng gitara dahil sa D-A-G-A pattern nito) ay ang “Line To Heaven” 

Yano – Lead by Dong Abay, “Banal Na Aso, Santong Kabayo” ay ang pinaka-sikat (at ang pinaka-controversial) na atang kanta ng grupong ito. Maraming nag-taas ng kilay noon nung nailabas ang kantang ito. Siguro maraming tinamaan. Pero sa mga  kanta nila gaya ng “Senti” at “Tsinelas,” “Esem” ang pinaka-trip ko (at pinaka-nakakarelate).

South Border – walang kasing lupit na utak ni Jay Durias, matinis na boses (oily na mukha at blondie na buhok) ni Brix Ferraris, ayun na! Malupit nilang hit ang “Kahit Kailan” pero isa sa tatak ng bandang ito ang mala-sexy RNB style nilang mga awitin gaya ng “The Show” at “Love of My Life.” Pero sino ang makakalimot kay Rosanna Roces sa La Vida Rosa na kung saan ginamit ang makamundo nilang awitin na “Habang Atin Ang Gabi.” 

Freestyle – nang una kong narinig ang kantang “Before I Let You Go” akala ko foreign act ang kumanta. And yes, they made it big sa music industry mula sa kanilang pagba-banda sa Cebu. Kumpleto ko ang albums (original cassette tapes) nila. Syempre nandyan din ang ibang hits nila na “’Til I Found You,” “This Time,” at ang theme song ng mga pakipot, “So Slow.” At syempre ang isa sa pinagpipitaganang videoke (duet) piece ng mga Pinoy, ang rendition nila ng “Bakit Ngayon Ka Lang.”

Side A Band – ang ultimate “love song” band. Karamihan ng mga hits nila na ballad ay ang mga kantang kinahuhumalingan ng mga ka-edaran ng ate ko noon. Ang mga hits nila na gaya ng “Set You Free,” “Tell Me,” “Let The Pain Remain,” “Will I Ever,” “So Many Questions,” “Ang Aking Awitin,” “Tuloy Pa Rin,” at ang pang-kasal song na “Forevermore.” Halos lahat ng concerts and gigs nyan jampacked palagi. Lalo na kapag “Second Month Putukan (aka. Valentines Day).

        *ang dami pala… sumasakit na ang mata ko… at ulo… di bale konti na lang!*

True Faith – Simpleng cool lang ang hits ng True Faith gaya ng “Perfect,” “Muntik Nang Maabot Ang Langit,” “Alaala,” at “Baliw.”  Pero ang torpe song nilang “Huwag Na Lang Kaya” at ang harana song nilang “Kung Ok Lang Sa’yo” ang pinaka-sumikat. Tanong niyo pa sa mga kababaihan noon na kinantahan ng mga kantang yan noon ng mga nanliligaw sa kanila.

Francism – yes! May band si Francis M. noon. Idinikit lang ang first letter ng surname nya sa first name, there! Instant pangalan ng banda. “Whole Lotta Lovin’” ang una ata nilang hit. Pero ang pinaka-pumatok eh yung “Kaleidoscope World” hindi lang ako sigurado kung ang “Cold Summer Nights” ay nailabas nung banda na sila o nung solo pa si Francis.

Parokya Ni Edgar – “Hoy, hoy, Buloy, Naalala mo pa ba nung tayo’y nagsasama!” Sinong mag-aakalang may sad ending pala ang kantang yan. Sa mga top bands nuong 90’s isa ang grupong ito sa mga pinaka-matatag. Pero ang ilan sa mga una nilang hits ay ang mga kantang “Harana,” “Silvertoes,” “Halaga,” “Inuman Na,” “Para Sa’yo,” “Gitara,” at “Maniwala Ka Sana.”

Rivermaya – naaastigan ang mga kabataan ngayon kay Bamboo. Ang hindi lang nila alam, wala nang mas aastig sa Bamboo noon ng Rivermaya! Kahit sila ermats and erpats nasakyan noon ang kanta nilang “Hinahanap-hanap Kita.” At pakiramdam ko noon represent na represent nila kaming mga kabataan noon sa kanta nilang “Awit ng Kabataan.” Hanggang sa kanilang makabagbag damdaming “214” na may maraming ispekulasyon kung ano talaga ang meaning ng “214.” Ang pang-heartbroken na may element ng surprise nilang kanta na “Kisapmata,” at ang desperado song-calling out the heavens nilang kanta na “Himala.” Ang iba pa nilang kanta ay ang “Elesi,” “Ulan,” “If, “Bring Me Down,” at ang hopelessly romantic nilang kanta na “Panahon Na Naman (Ng Pag-Ibig).”

Eraserheads – “Da ultimate 90’s band” ika nga ng iba. Wala na sigurong ibang banda ang kayang maging mukha ng 90’s kungdi ang Eraserheads. Formed by Ely Buendia, Raymund Marasigan, Marcus Adoro at Buddy Zabala na pawang mga taga-UP Diliman (Kaya gusto ko rin mag-UP Diliman non! Kahit High School pa lang ako). Pero ang masasabi ko, karamihan naming mga batang 90’s ay nakakarelate sa mga kwento/simpleng kanta ng E-heads. Ordinaryong salita, ordinaryong sitwasyon, direkta, sapul, at walang ligoy! Maraming kontrobersya ang nasa likod ng mga kanta ng E-heads (kaya mas patok). Ayon sa kwento-kwento, ang babae daw sa kantang “Magasin” ay si Pia Guanio na crush na crush ni Ely noon (sino bang walang gusto kay Pia Guanio noon?) “sana sa susunod na issue, ay centerfold ka na.”  Ang kantang “Spoliarium” naman daw ay tungkol sa kalokohang ginawa ng dalawa sa miyembro ng isang trio na sikat na sikat sa isang “softdrink beauty” (“anong sinabi ni Enteng at Joey dyan”). Kung nage-expect kayo ng matinding write-up tungkol sa history at background ng banda, pumunta kayo ng wikipedia. Ilan lang sa mga sumikat na kanta ng Eraserheads ay “Kailan,” “Ligaya,” “Toyang,” “Alapaap,” “Ang Huling El Bimbo,” at madami pa. And since naka-internet ka naman (hula ko, dahil binabasa mo ‘to via internet e), ikaw na mag-hanap ng iba pa nilang hits. Ang dami e.